Напишите сказку о полевых цветах (васильки, рамонки, люцики, стакоротки, фиалки, одуванчики, подснежники, канюшины или

Адначасна ў адном цудоўным гаю, былі полевыя цветы, якія радаваліся кожнай вясне. Сярод іх былі васількі, рамонкі, люцікі, стакароткі, фіялкі, адуванчыкі, падснежнікі, канюшыны і многія іншыя. Усе яны былі нейкімі маляўнічымі кветкамі, якія паявіліся для таго, каб прыкрашаць свет навакол, даруючы людзям нейкую красу і цяплоту.

Сярод гэтых цудоўных кветак была адна вілікая фіялка на імя Аліса. Гэтая цудоўная кветка вырабляла спецыяльны пылок, якім яна наказалася гарманізаваць і робіць усё вакол яе прыгожым і казачным. Кожны раз, калі заключыцца дождж, Аліса выкарыстоўвала свой магічны пылок і распрастраляла яго па ўсяму лесе. Ён ударыў квецісты стагодзьдзяў і дарогу пракату, на палянах і ўсюды.

Васількі, рамонкі, люцікі і стакароткі, на гледным боку лесу, былі ўзрушаныя, калі бачылі, як яны перасталі быць маленькімі і нізкімі, а сталі вышэй і каштоўняйшымі з кожным днём. Фіялку прочым яны абавязкова перамагліся ўсё больш і больш. Аліса дапамагала іхнім квецям цвіццяць шляхетна і ахвяравацца ў сонечныя дні.

Але, на жаль, не ўсе цудоўныя кветкі маглі канкураваць з фіялкай Алісы. Адуванчыкі і падснежнікі жывуць урочыстымі ўмовамі, таму што яны магуць быць першымі, хоць і на самай пачатку вясны. Канюшыны, з аднаго боку, былі даволі моцнымі і вытрымлівалі свайго канкурэнта, але не асілі ту сілу і плятніцтва, якое мелі фіялкі.

Але нявышэйшая сіла часам робіць нашых герояў зазімацца. Аднаго разу, калі зіма прыйшла на свет, фіялка Аліса была замарожаная і не ўзмогла прыкрыцца ад халаду. Ёй дапамаглі ўсе іншыя кветкі: васількі, рамонкі, люцікі, стакароткі, адуванчыкі, падснежнікі і нават канюшыны.

У іх сумесных сілах і магутнасцях, фіялка выжыла і зноў распрастраляла сваю прыгажосць і добрай волі па ўсёй блізкай мясцовасці. Гэта, у сваю чаргу, сцвярджала, што кветкі даўно з’яўляліся саюзнікамі і падтрымкай для адной адной.

Усіяныя тымі, што былі раўнымі і цікавымі, I полевыя кветкі жылі добра і згодна з панімаўленьням Бяравёлы, яна сказала: «Праўдзівая краса і моц могуць быць знойдзеныя толькі ў суполцы і падтрымцы аднаго аднаго. Калі мы карабкаемся разам, мы можам рабіць усё».

Гэтая сказка пра полевыя кветкі навучае нас адчуваць сузгадненасць з іншымі і разумець, што у аб’яднанай сіле ляжыць сапраўдная магутнасць. Кветы адмянно дазваляюць нам паўзяць на творчую супрацоўніцтва з іншымі людзьмі, каб зрабіць свет яшчэ прыгажэй і каханым.